Daniela Montoya, een Colombiaanse die al vijf jaar in Nederland woont, heeft onlangs haar poëtische horizon verbreed van het Spaans naar het Engels en het Nederlands. Haar gedichten weerspiegelen haar diepe verbondenheid met het leven, verhalen en woorden, en onderzoeken de nuances van identiteit en emotionele dualiteit in haar dubbele leven tussen Colombia en Nederland. Daniela heeft haar Nederlandstalige poëzie op verschillende podia gebracht, waardoor haar aanwezigheid in de Nederlandse poëziescène is versterkt.