Liselore schrijft over alles wat het leven haar brengt en met haar doet, maar legt de nadruk op verhalen die vaak onopgemerkt blijven en verweeft daarin de stemmen die verloren gaan in de hectiek van ons ‘zijn’. In haar werk overbrugt ze de werkelijkheid met fantasieën. Menselijke puurheid en kwetsbaarheid vormen de kern van haar poëzie.